Jann Nimmersatt

Jann Nimmersatt word nimmer satt,
völ gifft dat van sein Sort,
de schrecken neet vör Krieg torügg,
neet vör Bedroog un Moord.
Jann Nimmersatt will Macht un Geld,
dat tellt vör hum alleen.
Denn blot vör Geld, seggt Nimmersatt,
kanns´t Düvel danzen sehn.
He sücht neet wo dat grönt un bleih´t,
he hört neet wo dat klingt,
wenn de lütje Leverke
sien Mörgenleedje singt.
In´t Feld, dor an de lütje See,
dor baut he en Fabrik.
He will immer mehr un mehr
un is doch all so riek.
De Leverke singt dor neet mehr
de See is lang all dod,
dor kippt he al sien Offall in,
sien Gift un ok sien Kot.
Dat groot Geld seggt Nimmersatt,
liggt in de Luchtverkehr
d´rum sall de noch in disse Jahr
en groter Startbahn her.
Darför bruukt he en groot Stück Wald
dor fallt all Boom um Boom.
Jann Nimmersatt, Jann Nimmersatt,
wat wullt du för en Lohn.
Mien Lohn dat is en Batzen Geld,
dat tellt vör mie alleen,
dorför kann ick Jann Nimmersatt
de Düvel danzen sehn.
Sien Düsenjets un sien Fabrik
vergiften Wald un Flur
se maken krank uns moje Eer,
uns herrliche Natur.
De Hemel is van´t Rook hel gries
Is heel un dall kien Wind.
Dor ringt en oll Mann na Luft
un hier en lüttjet Kind.
Dokter, Fürwehr un Schandarm
De hebben hör leeve Not,
as man hört, is Smokalarm, is da Kind all dood.
Do hört ok Nimmesatt en Stimm,
dien Tied de is de her,
un do stunn oll Jann Nimmersattok al för´t Luziver.
De Düvel springt herum vör Freid,
he sleit en Purzelboom,
dor büst du ja oll Nimmersatt
du kiegst nu ok dien Lohn.
Up´t Eeer dor was datt Geld dien Lohn,
dat is all al bi mie,
hier is dien Lohn de Höllenqual
un ik danz för di.
Dien Geld nehm ik weer mit up´t Welt,
ik will de Rest verdarben.
Nimmersatt´s gifft noch genoog
un jede will wat arven.
Darum passt up, wenn´t de Düvel kummt,
ji groten disse Welt,
wat ji dör hum verdeenen könen,
is Nimmersatt sien Geld.
Hollt jo torügg mit Kriegsmaschinen,
dor dör gifft tovöl Not
geev´t doch de Armsten van de Armen
dorför en stückje Brot.
Mak´t weer gesund uns moje Welt,
brengt in dat Düster Lücht,
dann geiht jo´t neet as Nimmersatt,
de´t Düvel danzen sücht.

Rolf Grebener