Gedichte über den Mann - Seite 77

Dedykacja: Angielinie Yarosh

"Pełno nas
A jakoby nikogo nie było"
Jedna mala diablica tak wiele ubyło

Moja choroba sieje nienawiść
I wasza zawisc
Przestańcie wiecznie morały mi prawic
Ty nigdy mnie nie uczyłaś
Ty zawsze po prostu bylas

***

Byłaś kiedy byłem na dnie
W marazmie
Źle z toba postąpiłem
Swój honor splugawilem

Nie zostawiliscie mnie mimo to diablico
Dziekuje nasza boznico!
Aniołem cb zowia

Tys upadły janioł
Nasz główny archaniol
Niech Twe krasne lico
świeci jak świeca w naszej kaplicy;)
albo jak aureola Bogurodzicy



Der Tod ist ein Meister

Widmung AY
Motto
"splatam za wierszem wiersz jak wianek z rozmarynu
na głowę słodkiego kobolda, na głowę małego boga." K. I. Galczynski
_____________________________________
Czekam na Ciebie
w tym ukropie
Jest dzis co prawda chlodno
ale moj stan psychiczny...

Odwiedziłem już niejedno dno
Nakładam na siebie presje
chyba jest ona za duża
Na całe szczescie mam poezje
ona jest bez dna

Nikomu nie przeszkadzam
Nigdzie nie chadzam
Może spróbuję jak Ya-Rosch
moj klosz otworzyc
i cos dla siebie zrobic

Der Tod ist ein Meister

Nie wymagam zbyt wiele od siebie
Nie wiem
Każdy dzień jest mono
Daleko mu do stereo
Stereo będzie w Niebie
Cholera wie

Jeśli o tobie mowia wciąż
ze jestes zero
W koncu uwierzysz w to
jak w zeno(.org)
Ty jesteś ogr!
Skoro tak mówisz?!

Agnieszko kamracie
Witajcie!
Nikogo nie słyszę
Ledwo cb widzę

Ta(mta) znowu w pokrzywy pójdzie
Tamtej to ujdzie
Agnieszka nie car
Non omnis moriar
Jam znowu bizarr

Der Tod ist ein Meister

Du hast mich geliebt aber nicht so,
wie man lieben sollte

Wir gingen zusammen
aber nicht im Takt
Verzeih‘ es mir!
Das dauert so lange -ein, zwei Jahre
Dann gerät alles in Vergessenheit
Sogar deine Persönlichkeit
Heute gibt es viel Kummer

Und Du, meine Liebe,
hörst diesen Klang der Glocke,
der aus der Ferne hörbar ist
Deine Liebe war ad hoc
Du gehst deshalb weiter
Ihr Tod war für dich ein Witz
Aber es bleibt wirklich nichts

Was erschüttert mich noch?
Zwei Dinge
Sage ich: Sorge
und Dichtung
(Du bist nicht mehr da)
Ich muss an beiden glauben
Ich muss sie ertragen
Und dabei ein Poem zu schreiben

Ich frage noch einmal, was erschüttert mich
Du sollst schon davon wissen
Meine Aufmerksame und Leichtsinnige
Nur diese Sorge
Nur dieses Gedicht
Lieben es mich immer noch!
Sie sind immer im Gange!
In einem höchsten Gange!

Der Tod ist ein Meister