Olle Plünnen plattdeutsch
Ein Gedicht von
Sabine Brauer
Bi Mama, up oll Rumpelböhn,
dor gifft dat völ to snuven.
Mennigmaal harr ik al Glück
un kunn dor wat offstuven.
´n maal hebb´k oll Klamotten funnen,
de nohm ik mit na Huus.
De sachen noch passabel ut,
weern blot ´n bietje kruus.
Mien Dochterkes, de weern heel blied,
de Kleedjes passen hör.
Doch vör d´Trainingsbüx mit Gummizug
dor weern se gor nich vör.
Mien Süsters moken grode Ogen,
as s´ kwammen up Besök.
Se menden: Wat sölen de Plünnen hier?
Du büst ja woll nich kloog.
Man denn fungen se ant´ wöhlen,
Erinnerungen kwammen hoch.
Se föhlden sück as 16 Jahr.
All Kleer de passen noch!
Blot ik harr nix to lachen
un truck ´n lange Snuut.
Weer ´ n dicke Pummel worden.
Vör mi weer d´ Mod´nschau ut!
25.1.1999 Sabine Brauer