Mien allermoiste Hobby plattdeutsch
Ein Gedicht von
Sabine Brauer
Bi Wind un Weer, bün ik vör d´ Dör,
um Unkruut mi to söken.
Un wenn d´ Lü d´ röver grienen,
kann mi dat gor nich jöken.
Du lövst ja nich, wo ´n Spaß dat maakt,
alleen dör d´ Wald to stappen,
un heel in Ruh un vull Pläseer
elk´ Plantje to bejappen.
Kien Holtstück un kien Poggenstohl
de sünd mehr vör mi seker.
Ik kämp ok woll mit ´n Boomwuddel rum,
un is dat ok ´n Breker.
De Asseln un de Holtwurms, ja,
de hebben wat up mi tegen.
Denn do ik hör de Wohung klau´ n,
stahnt se tomaal in d´ Regen.
In Huus dor worn de Planten drögt,
un denn kummt d´ Pott up d´ Für.
In d´ Köken dürr ´ k kien Holt mehr koken.
Dormit mutt ´ k nu in d´ Schür!
Dorna geiht dat sorteeren los.
Wat kann ik worto bruken.
In disse Eck dor kommen d´ Blomen
un dorhen kommen de Struken.
Tolesd go ik in d´ Klüterkamer
un treck mien Bregen kruus.
Denn maak ik feine Holtgestecke
un mennig moie Struus.
Sabine Brauer