Een Recht up Leven plattdeutsch
Ein Gedicht von
Sabine Brauer
In anner Umstänn büst.
To d' Kinnerkriegen gor kien Lüst.
Schiteldoken wasken, Tittbuddel geven?
Nee, nee, du wullt noch wat beleven!
So jung 'n Kind, dat geiht nich an!
Dor löppst nu noch nich achteran.
Man good, dat noch kien een wat weet.
So 'n Blaag maakt nix, as blot Verdreet!
Ofdreeven word d't, so gau as d't geiht!
Anners hest Du noit weer Freit.
De Vader van d't Kindje, leet di alleen.
Fragen um Hülp, magst ok kieneen.
Segg, hest in d' Koop kien Gört?
Meenst, kummst in d't Leven to kört?
So 'n Lüttje, d'bruukt nich 'n Barg Wusst up d' Brood.
D' bruukt d' Leevde van sien Moder man blot.
Ofdrieven is swaar un dat is Moord!
Smittst dien Geweten over Boord?
Gott sülmst lett dat wassen un word d't ok nich licht,
Draagt ut, nehm di tosamen, Wicht!
(c) Sabine Brauer