Wenn de Raps bleiht an de Dullert
Ein Gedicht von
Rolf Grebener
Wenn de Raps bleiht an de Dullert
büst du weer bi mie Johann.
Wenn de Raps bleiht an de Dullert,
leggt dien Schipp in Hamborg an.
All mien Leev un mien Gedanken,
schrief ik di up dit Papier.
Nachts in Dröm seh ik di faken,
mien Johann, dann büst du hier.
Ik seh di an´t Kinnerbetje,
du nimmst uns lütje Jung up´t Schoot
un du seggst, mien lüttje Kerlke
dürt neet lang, dann büst du groot.
Raad hast du up all mien Sörgen,
mien Welt maakst du weer schön.
Doch an´t Mörgen, wenn ik upwaak,
weer doch alls blot en Dröm.
Man na´t Winter kummt dat Vörjahr.
Wenn de Sünn ant Hemel steiht,
brengt de Warmte uns dat Glück,
wiel de Raps an´t Dullert bleiht.
Rolf Grebener