Riasr Friale

Riasr Friale

©Hans Hartmut Karg
2018

Do fäarsch em Zug zur Donau naa,
Vorbei andr Wörnitz ond dr Eegr
Ond d'Wiesa, d'Feldr send diar nah,
Dia wachsad, wäarad regr.

Des guade Land zoigd gelbe Feldr
Vom Raps, wenn'ds neie Joar aufschdodd.
Vom Riasrand griasad dongle Wäldr,
Wenn ma a weng an Blick dr fiar hodd.

Rechd lang ond guad hodds heier g'rägned,
Dia Eisheilig' send blieba aus.
Dees Rias, des ischd hald reicher g'sägned,
Do wächsd doch alles herrle aus.

Däar Woiza schdodd so reich em Koara,
Dia Gäaschd verschbrichd a rechd guads Biar.
Do godd beim Riasr jedr Zoara,
Drom feirad dia dia Meß o hier.

Em Friale isch des Rias ganz grea,
Em Soomr gelb vom reifa Woiza.
Alles losst onsr Herrgodd g'schäa,
Em Wendr gibd äar s'Holz zom hoiza.

*