Kahlenhöker Lauh (Plattdeutsch)
Ein Gedicht von
Käti Micka
*****
Kahlenhöker Lauh ( Plattdeutsch)
Vor veelen veelen Johren sehg man in Hamborg
alle Kahlenhöker noch mit Peerd un Wogen fohren
Dor geef dat Een de weer överall bekannt
De föhr ok noch ganz ganz wiet över Land
Ik erinner mi noch genau, sien Noom weer …Heini Lau…
Wat weer he swatt in sien Gesicht
Bloot in sien bruunen Oogen wer noch`n lütt beeten Witt
Up sien krummen Puckel leeg een sweeren Sack
Un wie he licht em mit sien grooten Pranken packt
Suttje weern de Perd an Loopen
He denn ganzen Daag an Roopen
Jeedeenmal holt he deep Luft
Doch keen Ton nich will mit ruut
He snackt mit de korte Tung
Un he stöttert bannig rum
Un he gröölt
K-K-K-K-Kahlen
Un he lacht
Dat güng so denn ganzen Daag
De Peerd de höörn ok dat Gesabbel
De ganze Stroot wer full von grooten Peerdappeln
Fro Kuhlmann keem ok ut ehre Döör
Denn ehr Kahlenkeller wer ok fast leer
Se stellt sich breetbeen hen un seggt bannig keck
Worüm röppt he denn ümmer K-K-K-K-Kahlen
Dat sünnt doch Brikett
Lauh stammelt un verklookfiedelt ehr
Jo leeve Fro dat is ok soo
Se hem ganz recht
Doch wenn ik
Br-Br-Br-Br-Brikett wöör roopen
Denn wöörn mien Perd nich wieder loopen
© Käte Micka
Käti Micka